Skolyozun tedavi yöntemleri, gözlem, korseleme ve cerrahi yöntem olmak üzere üç ana başlıkta toplanır.
Gözlem
Gözlem, hastanın her 4 ila 12 ayda bir muayene ve röntgenler için uzmana gelmeye devam etmesi anlamına gelir. Ziyaretlerin sıklığı çocuğun, büyümenin hangi evresinde olduğuna göre değişir. Farklı günlerde çekilen röntgen ölçümleri arasında küçük oynamalar (beş dereceye kadar) olabileceği için, kıyaslamalı röntgen filmlerinin 4 ile 6 aydan daha sık çekilmemesi önerilir. İlerleyici eğrilikler genellikle ayda 1 -2 derece artar, bu nedenle dört aydan daha sık olarak yapılan röntgen incelemeleri gerçek ilerlemeyi güvenilir olarak belirleyemez. Tek başına gözlem, büyümenin halen devam ettiği kişilerde 20-25 dereceden az olan eğrilikler için, büyümenin tamamlandığı kişilerde de 40-45 dereceden daha az olan eğrilikler için önerilir.
Korseleme
Skolyoz tedavisinin bir aşamasında, bir korsenin yararlı olup olmayacağı konusunda doktorun hastayla konuşması gerekebilir. Eğriliğin ilerleyici olduğu ve iskeletin daha büyüyeceği durumlarda, korselemenin daha fazla ilerlemeyi engellemek için etkili olabileceği anlatılır. Korseleme sıklıkla, eğriliklerin 20-25 dereceyi geçtiği ve korse uygulamasıyla ameliyatı engellemeye yetecek kadar büyüme zamanının kaldığı durumlarda tercih edilir. Korselemenin amacı, ilerlemeyi durdurmaktır. Korseleme, bir eğrilikte ancak çok ender olarak gözle görülür veya kalıcı bir düzelme sağlar.
Cerrahi yöntem
Büyüme çağındaki bir kişi, gittikçe artan bir omurga deformitesine sahipse bu deformiteyi düzeltmek ve daha da artmasını engellemek için cerrahi tedavi gerekli. Büyümekte olan çocuklarda cerrahi tedavi gerektirecek eğriliklerin şiddeti 40 derece ve üzeri olarak belirtilir. Büyümesini tamamlamış kişilerde ise cerrahi kararı torasik (sırt bölgesi) eğrilikler için 45-50 derece üzeri ve lomber (bel bölgesi) eğrilikler için 40 derece üzerinde verilir. Büyümesini tamamlamak üzere olan veya tamamlamış çocuklarda en sık yapılan cerrahi işlem enstrümentasyon, düzeltme ve kemik greftiyle yapılan posterior füzyondur. "Enstrümentasyon" sözcüğü düzeltilmiş omurgayı (füzyon) kaynayana kadar mümkün olduğunca normal bir dizilimde tutmak üzere kullanılan metal çubuklar, çengeller, teller ve vidalar için kullanılır. Halen büyüyen (genellikle 10 yaş altı) ve küçük çocuklarda ise füzyonsuz alternatifler (büyüyen çubuklar gibi) tercih edilir. Cerrahinin amacı güvenli olarak mümkün olabilen en fazla düzeltme yapılarak omurgayı bu şekilde dondurmak. Her cerrahinin beraberinde getirdiği riskler bulunur. Bu konuları ortopedik cerrah ile konuşmak gerekir.
